Militair arts Jord: Als arts jeuken je handen in zo’n crisis

“Ik ben in Alkmaar beland nadat het ziekenhuis een steunaanvraag voor medisch personeel had ingediend bij Defensie. Daarop zijn mensen gepolst, is een pool gemaakt van beschikbare kandidaten en is op postcode gekeken wie waar kon worden geplaatst. Ik woon in Amsterdam, Alkmaar is voor mij prima te berijden.”

“Ik vind het ongelooflijk goed dat Defensie zich hiervoor openstelt. Toen de vraag kwam of ik wilde bijspringen, heb ik geen seconde getwijfeld. Als medicus ben ik blij dat ik een bijdrage kan leveren. Ik ben dokter. In een periode als deze voelt een ziekenhuis als een logische plek om te zijn.”

“Mijn werk is niet zwaar, heftig of moeilijk, ook emotioneel niet. Dat komt doordat ik niet aan het bed sta. Ik ben aangesteld als unitcoördinator en fungeer als schakel tussen het unithoofd en de vier units op de IC. Daarmee is bij de reguliere medewerkers veel werkdruk weggehaald en is zoveel mogelijk gespecialiseerde IC-capaciteit vrijgemaakt voor medische zorg.”

 “In de dagelijkse praktijk is het mijn taak verplegend IC-personeel te ontlasten en te ondersteunen. Klachten of problemen probeer ik op te lossen. Als er vragen zijn, probeer ik die te beantwoorden. Een paar maal per dag is er ‘motorkapoverleg’ tussen de units. Dan wisselen we uit wat er speelt en kijken we wat nodig is."

“Ik vervul een functie die tot voor kort niet bestond en ben voor veel IC-collega’s natuurlijk een buitenstaander. Maar ik ben er als het nodig is, ook op het persoonlijke en emotionele vlak. Werken op een IC is heftig in deze tijd, in de eindevaluatie checken we ook elke dag of zich ingrijpende situaties hebben voorgedaan. Dat is onderdeel van mijn taak: dingen signaleren en bespreekbaar maken.”